این قلعه طبیعی که در دل کوهها کنده شده است، با قلعههای دیگر بسیار متفاوت است. ظاهر بیرونی قلعه که بر اثر فرسایش لایههای زمینشناسی در دراز مدت ایجاد شدهاند، آن را همچون کوهی عظیم نشان میدهد. شاید اگر قلعه را نشناسید در نگاه اول قادر به تشخیص آن نباشید! کوهی عظیم با 10 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض که دالانهایی تودرتو در دل خود دارد. این قلعه اسرارآمیز که قدمت آن به دوران ساسانیان و حتی دورتر از آنها برمیگردد، پناهگاه مردمان زیادی در طول تاریخ بودهاست. در زمان ساسانیان آن را دژ انوشبرد یا دژ فراموشی مینامیدند. موقعیت خاص و استراتژیک قلعه که تنها 2 ورودی دارد؛ آن را به پناهگاهی امن در زمان جنگاوری تبدیل میکردهاست. این مکان پیشتر به عنوان قلعه شاه حسین شناخته میشد. شاه حسین از زمینداران معروف این ناحیه بود. بعدها نام قلعه از کدخدای طایفه که شاداب عبدل نام داشت، گرفته شد. در روزگاران مختلف از قلعه شاداب استفادههای گوناگونی شده است. آنجا محل ذخیره آذوقه و زمانی آبانبار بوده است. علاوه بر این، از این قلعه به عنوان محلی برای استراحت سربازان و کمینکردن استفاده میکردند. بسیاری از اهالی روستا افسانههای مختلفی از قلعه شنیدهاند. آنها اعتقاد دارند زمانی آنجا محل حکومت سرو گل، فلک ناز، خورشید آفرید و اغتشان شاه بوده که تاریخ آن به پیش از اسلام برمیگردد. تا چند دهه گذشته نیز این قلعه مسکونی بود و از آن برای نگهداری دامها استفاده میشد.
نظرات
نظری یافت نشد