ابگیری بسیار تمیز و زیبا با هوای پاکرای اهالی بالاده از گذشته های دور تاکنون دارای ارزش نمادین بوده و به نوعی حس نوستالوژیک و قدیمی را در آنها تقویت می کند. هر گاه کسی (بنا به هر دلیلی) تابستان ها را در دشت مازندران می ماند و نمی توانست به ییلاق و بالاده برود، کسانی که از این چشمه آب می خورند به نیت او و به نیت درگذشتگان خود چند مشت آب را از حوضچه چوبی چشمه به نهر کوچک بیرون آن می ریزند.
نظرات
نظری یافت نشد